سوره
نام سوره
نوع0
کتاب0
مذهب0
زبان0
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
صٓۚ وَٱلۡقُرۡءَانِ ذِي ٱلذِّكۡرِ1
بَلِ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ فِي عِزَّةࣲ وَشِقَاقࣲ2
كَمۡ أَهۡلَكۡنَا مِن قَبۡلِهِم مِّن قَرۡنࣲ فَنَادَواْ وَّلَاتَ حِينَ مَنَاصࣲ3
وَعَجِبُوٓاْ أَن جَآءَهُم مُّنذِرࣱ مِّنۡهُمۡۖ وَقَالَ ٱلۡكَٰفِرُونَ هَٰذَا سَٰحِرࣱ كَذَّابٌ4
أَجَعَلَ ٱلۡأٓلِهَةَ إِلَٰهࣰا وَٰحِدًاۖ إِنَّ هَٰذَا لَشَيۡءٌ عُجَابࣱ5
وَٱنطَلَقَ ٱلۡمَلَأُ مِنۡهُمۡ أَنِ ٱمۡشُواْ وَٱصۡبِرُواْ عَلَىٰٓ ءَالِهَتِكُمۡۖ إِنَّ هَٰذَا لَشَيۡءࣱ يُرَادُ6
مَا سَمِعۡنَا بِهَٰذَا فِي ٱلۡمِلَّةِ ٱلۡأٓخِرَةِ إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا ٱخۡتِلَٰقٌ7
أَءُنزِلَ عَلَيۡهِ ٱلذِّكۡرُ مِنۢ بَيۡنِنَاۚ بَلۡ هُمۡ فِي شَكࣲّ مِّن ذِكۡرِيۚ بَل لَّمَّا يَذُوقُواْ عَذَابِ8
أَمۡ عِندَهُمۡ خَزَآئِنُ رَحۡمَةِ رَبِّكَ ٱلۡعَزِيزِ ٱلۡوَهَّابِ9
أَمۡ لَهُم مُّلۡكُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَيۡنَهُمَاۖ فَلۡيَرۡتَقُواْ فِي ٱلۡأَسۡبَٰبِ10
جُندࣱ مَّا هُنَالِكَ مَهۡزُومࣱ مِّنَ ٱلۡأَحۡزَابِ11
كَذَّبَتۡ قَبۡلَهُمۡ قَوۡمُ نُوحࣲ وَعَادࣱ وَفِرۡعَوۡنُ ذُو ٱلۡأَوۡتَادِ12
وَثَمُودُ وَقَوۡمُ لُوطࣲ وَأَصۡحَٰبُ لۡـَٔيۡكَةِۚ أُوْلَـٰٓئِكَ ٱلۡأَحۡزَابُ13
إِن كُلٌّ إِلَّا كَذَّبَ ٱلرُّسُلَ فَحَقَّ عِقَابِ14
وَمَا يَنظُرُ هَـٰٓؤُلَآءِ إِلَّا صَيۡحَةࣰ وَٰحِدَةࣰ مَّا لَهَا مِن فَوَاقࣲ15
وَقَالُواْ رَبَّنَا عَجِّل لَّنَا قِطَّنَا قَبۡلَ يَوۡمِ ٱلۡحِسَابِ16
ٱصۡبِرۡ عَلَىٰ مَا يَقُولُونَ وَٱذۡكُرۡ عَبۡدَنَا دَاوُۥدَ ذَا ٱلۡأَيۡدِۖ إِنَّهُۥٓ أَوَّابٌ17
إِنَّا سَخَّرۡنَا ٱلۡجِبَالَ مَعَهُۥ يُسَبِّحۡنَ بِٱلۡعَشِيِّ وَٱلۡإِشۡرَاقِ18
وَٱلطَّيۡرَ مَحۡشُورَةࣰۖ كُلࣱّ لَّهُۥٓ أَوَّابࣱ19
وَشَدَدۡنَا مُلۡكَهُۥ وَءَاتَيۡنَٰهُ ٱلۡحِكۡمَةَ وَفَصۡلَ ٱلۡخِطَابِ20
وَهَلۡ أَتَىٰكَ نَبَؤُاْ ٱلۡخَصۡمِ إِذۡ تَسَوَّرُواْ ٱلۡمِحۡرَابَ21
إِذۡ دَخَلُواْ عَلَىٰ دَاوُۥدَ فَفَزِعَ مِنۡهُمۡۖ قَالُواْ لَا تَخَفۡۖ خَصۡمَانِ بَغَىٰ بَعۡضُنَا عَلَىٰ بَعۡضࣲ فَٱحۡكُم بَيۡنَنَا بِٱلۡحَقِّ وَلَا تُشۡطِطۡ وَٱهۡدِنَآ إِلَىٰ سَوَآءِ ٱلصِّرَٰطِ22
إِنَّ هَٰذَآ أَخِي لَهُۥ تِسۡعࣱ وَتِسۡعُونَ نَعۡجَةࣰ وَلِيَ نَعۡجَةࣱ وَٰحِدَةࣱ فَقَالَ أَكۡفِلۡنِيهَا وَعَزَّنِي فِي ٱلۡخِطَابِ23

قَالَ لَقَدۡ ظَلَمَكَ بِسُؤَالِ نَعۡجَتِكَ إِلَىٰ نِعَاجِهِۦۖ وَإِنَّ كَثِيرࣰا مِّنَ ٱلۡخُلَطَآءِ لَيَبۡغِي بَعۡضُهُمۡ عَلَىٰ بَعۡضٍ إِلَّا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّـٰلِحَٰتِ وَقَلِيلࣱ مَّا هُمۡۗ وَظَنَّ دَاوُۥدُ أَنَّمَا فَتَنَّـٰهُ فَٱسۡتَغۡفَرَ رَبَّهُۥ وَخَرَّۤ رَاكِعࣰاۤ وَأَنَابَ24

فَغَفَرۡنَا لَهُۥ ذَٰلِكَۖ وَإِنَّ لَهُۥ عِندَنَا لَزُلۡفَىٰ وَحُسۡنَ مَـَٔابࣲ25
يَٰدَاوُۥدُ إِنَّا جَعَلۡنَٰكَ خَلِيفَةࣰ فِي ٱلۡأَرۡضِ فَٱحۡكُم بَيۡنَ ٱلنَّاسِ بِٱلۡحَقِّ وَلَا تَتَّبِعِ ٱلۡهَوَىٰ فَيُضِلَّكَ عَن سَبِيلِ ٱللَّهِۚ إِنَّ ٱلَّذِينَ يَضِلُّونَ عَن سَبِيلِ ٱللَّهِ لَهُمۡ عَذَابࣱ شَدِيدُۢ بِمَا نَسُواْ يَوۡمَ ٱلۡحِسَابِ26
وَمَا خَلَقۡنَا ٱلسَّمَآءَ وَٱلۡأَرۡضَ وَمَا بَيۡنَهُمَا بَٰطِلࣰاۚ ذَٰلِكَ ظَنُّ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْۚ فَوَيۡلࣱ لِّلَّذِينَ كَفَرُواْ مِنَ ٱلنَّارِ27
أَمۡ نَجۡعَلُ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّـٰلِحَٰتِ كَٱلۡمُفۡسِدِينَ فِي ٱلۡأَرۡضِ أَمۡ نَجۡعَلُ ٱلۡمُتَّقِينَ كَٱلۡفُجَّارِ28
كِتَٰبٌ أَنزَلۡنَٰهُ إِلَيۡكَ مُبَٰرَكࣱ لِّيَدَّبَّرُوٓاْ ءَايَٰتِهِۦ وَلِيَتَذَكَّرَ أُوْلُواْ ٱلۡأَلۡبَٰبِ29
وَوَهَبۡنَا لِدَاوُۥدَ سُلَيۡمَٰنَۚ نِعۡمَ ٱلۡعَبۡدُ إِنَّهُۥٓ أَوَّابٌ30
إِذۡ عُرِضَ عَلَيۡهِ بِٱلۡعَشِيِّ ٱلصَّـٰفِنَٰتُ ٱلۡجِيَادُ31
فَقَالَ إِنِّيٓ أَحۡبَبۡتُ حُبَّ ٱلۡخَيۡرِ عَن ذِكۡرِ رَبِّي حَتَّىٰ تَوَارَتۡ بِٱلۡحِجَابِ32
رُدُّوهَا عَلَيَّۖ فَطَفِقَ مَسۡحَۢا بِٱلسُّوقِ وَٱلۡأَعۡنَاقِ33
وَلَقَدۡ فَتَنَّا سُلَيۡمَٰنَ وَأَلۡقَيۡنَا عَلَىٰ كُرۡسِيِّهِۦ جَسَدࣰا ثُمَّ أَنَابَ34
قَالَ رَبِّ ٱغۡفِرۡ لِي وَهَبۡ لِي مُلۡكࣰا لَّا يَنۢبَغِي لِأَحَدࣲ مِّنۢ بَعۡدِيٓۖ إِنَّكَ أَنتَ ٱلۡوَهَّابُ35
فَسَخَّرۡنَا لَهُ ٱلرِّيحَ تَجۡرِي بِأَمۡرِهِۦ رُخَآءً حَيۡثُ أَصَابَ36
وَٱلشَّيَٰطِينَ كُلَّ بَنَّآءࣲ وَغَوَّاصࣲ37
وَءَاخَرِينَ مُقَرَّنِينَ فِي ٱلۡأَصۡفَادِ38
هَٰذَا عَطَآؤُنَا فَٱمۡنُنۡ أَوۡ أَمۡسِكۡ بِغَيۡرِ حِسَابࣲ39
وَإِنَّ لَهُۥ عِندَنَا لَزُلۡفَىٰ وَحُسۡنَ مَـَٔابࣲ40
وَٱذۡكُرۡ عَبۡدَنَآ أَيُّوبَ إِذۡ نَادَىٰ رَبَّهُۥٓ أَنِّي مَسَّنِيَ ٱلشَّيۡطَٰنُ بِنُصۡبࣲ وَعَذَابٍ41
ٱرۡكُضۡ بِرِجۡلِكَۖ هَٰذَا مُغۡتَسَلُۢ بَارِدࣱ وَشَرَابࣱ42
وَوَهَبۡنَا لَهُۥٓ أَهۡلَهُۥ وَمِثۡلَهُم مَّعَهُمۡ رَحۡمَةࣰ مِّنَّا وَذِكۡرَىٰ لِأُوْلِي ٱلۡأَلۡبَٰبِ43
وَخُذۡ بِيَدِكَ ضِغۡثࣰا فَٱضۡرِب بِّهِۦ وَلَا تَحۡنَثۡۗ إِنَّا وَجَدۡنَٰهُ صَابِرࣰاۚ نِّعۡمَ ٱلۡعَبۡدُ إِنَّهُۥٓ أَوَّابࣱ44
وَٱذۡكُرۡ عِبَٰدَنَآ إِبۡرَٰهِيمَ وَإِسۡحَٰقَ وَيَعۡقُوبَ أُوْلِي ٱلۡأَيۡدِي وَٱلۡأَبۡصَٰرِ45
إِنَّآ أَخۡلَصۡنَٰهُم بِخَالِصَةࣲ ذِكۡرَى ٱلدَّارِ46
وَإِنَّهُمۡ عِندَنَا لَمِنَ ٱلۡمُصۡطَفَيۡنَ ٱلۡأَخۡيَارِ47
وَٱذۡكُرۡ إِسۡمَٰعِيلَ وَٱلۡيَسَعَ وَذَا ٱلۡكِفۡلِۖ وَكُلࣱّ مِّنَ ٱلۡأَخۡيَارِ48
هَٰذَا ذِكۡرࣱۚ وَإِنَّ لِلۡمُتَّقِينَ لَحُسۡنَ مَـَٔابࣲ49
جَنَّـٰتِ عَدۡنࣲ مُّفَتَّحَةࣰ لَّهُمُ ٱلۡأَبۡوَٰبُ50
مُتَّكِـِٔينَ فِيهَا يَدۡعُونَ فِيهَا بِفَٰكِهَةࣲ كَثِيرَةࣲ وَشَرَابࣲ51
وَعِندَهُمۡ قَٰصِرَٰتُ ٱلطَّرۡفِ أَتۡرَابٌ52
هَٰذَا مَا تُوعَدُونَ لِيَوۡمِ ٱلۡحِسَابِ53
إِنَّ هَٰذَا لَرِزۡقُنَا مَا لَهُۥ مِن نَّفَادٍ54
هَٰذَاۚ وَإِنَّ لِلطَّـٰغِينَ لَشَرَّ مَـَٔابࣲ55
جَهَنَّمَ يَصۡلَوۡنَهَا فَبِئۡسَ ٱلۡمِهَادُ56
هَٰذَا فَلۡيَذُوقُوهُ حَمِيمࣱ وَغَسَّاقࣱ57
وَءَاخَرُ مِن شَكۡلِهِۦٓ أَزۡوَٰجٌ58
هَٰذَا فَوۡجࣱ مُّقۡتَحِمࣱ مَّعَكُمۡ لَا مَرۡحَبَۢا بِهِمۡۚ إِنَّهُمۡ صَالُواْ ٱلنَّارِ59
قَالُواْ بَلۡ أَنتُمۡ لَا مَرۡحَبَۢا بِكُمۡۖ أَنتُمۡ قَدَّمۡتُمُوهُ لَنَاۖ فَبِئۡسَ ٱلۡقَرَارُ60
قَالُواْ رَبَّنَا مَن قَدَّمَ لَنَا هَٰذَا فَزِدۡهُ عَذَابࣰا ضِعۡفࣰا فِي ٱلنَّارِ61
وَقَالُواْ مَا لَنَا لَا نَرَىٰ رِجَالࣰا كُنَّا نَعُدُّهُم مِّنَ ٱلۡأَشۡرَارِ62
أَتَّخَذۡنَٰهُمۡ سِخۡرِيًّا أَمۡ زَاغَتۡ عَنۡهُمُ ٱلۡأَبۡصَٰرُ63
إِنَّ ذَٰلِكَ لَحَقࣱّ تَخَاصُمُ أَهۡلِ ٱلنَّارِ64
قُلۡ إِنَّمَآ أَنَا۠ مُنذِرࣱۖ وَمَا مِنۡ إِلَٰهٍ إِلَّا ٱللَّهُ ٱلۡوَٰحِدُ ٱلۡقَهَّارُ65
رَبُّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَيۡنَهُمَا ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡغَفَّـٰرُ66
قُلۡ هُوَ نَبَؤٌاْ عَظِيمٌ67
أَنتُمۡ عَنۡهُ مُعۡرِضُونَ68
مَا كَانَ لِيَ مِنۡ عِلۡمِۭ بِٱلۡمَلَإِ ٱلۡأَعۡلَىٰٓ إِذۡ يَخۡتَصِمُونَ69
إِن يُوحَىٰٓ إِلَيَّ إِلَّآ أَنَّمَآ أَنَا۠ نَذِيرࣱ مُّبِينٌ70
إِذۡ قَالَ رَبُّكَ لِلۡمَلَـٰٓئِكَةِ إِنِّي خَٰلِقُۢ بَشَرࣰا مِّن طِينࣲ71
فَإِذَا سَوَّيۡتُهُۥ وَنَفَخۡتُ فِيهِ مِن رُّوحِي فَقَعُواْ لَهُۥ سَٰجِدِينَ72
فَسَجَدَ ٱلۡمَلَـٰٓئِكَةُ كُلُّهُمۡ أَجۡمَعُونَ73
إِلَّآ إِبۡلِيسَ ٱسۡتَكۡبَرَ وَكَانَ مِنَ ٱلۡكَٰفِرِينَ74
قَالَ يَـٰٓإِبۡلِيسُ مَا مَنَعَكَ أَن تَسۡجُدَ لِمَا خَلَقۡتُ بِيَدَيَّۖ أَسۡتَكۡبَرۡتَ أَمۡ كُنتَ مِنَ ٱلۡعَالِينَ75
قَالَ أَنَا۠ خَيۡرࣱ مِّنۡهُ خَلَقۡتَنِي مِن نَّارࣲ وَخَلَقۡتَهُۥ مِن طِينࣲ76
قَالَ فَٱخۡرُجۡ مِنۡهَا فَإِنَّكَ رَجِيمࣱ77
وَإِنَّ عَلَيۡكَ لَعۡنَتِيٓ إِلَىٰ يَوۡمِ ٱلدِّينِ78
قَالَ رَبِّ فَأَنظِرۡنِيٓ إِلَىٰ يَوۡمِ يُبۡعَثُونَ79
قَالَ فَإِنَّكَ مِنَ ٱلۡمُنظَرِينَ80
إِلَىٰ يَوۡمِ ٱلۡوَقۡتِ ٱلۡمَعۡلُومِ81
قَالَ فَبِعِزَّتِكَ لَأُغۡوِيَنَّهُمۡ أَجۡمَعِينَ82
إِلَّا عِبَادَكَ مِنۡهُمُ ٱلۡمُخۡلَصِينَ83
قَالَ فَٱلۡحَقُّ وَٱلۡحَقَّ أَقُولُ84
لَأَمۡلَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنكَ وَمِمَّن تَبِعَكَ مِنۡهُمۡ أَجۡمَعِينَ85
قُلۡ مَآ أَسۡـَٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ مِنۡ أَجۡرࣲ وَمَآ أَنَا۠ مِنَ ٱلۡمُتَكَلِّفِينَ86
إِنۡ هُوَ إِلَّا ذِكۡرࣱ لِّلۡعَٰلَمِينَ87
وَلَتَعۡلَمُنَّ نَبَأَهُۥ بَعۡدَ حِينِۭ88
ترجمه
تفسیر
حدیث
واژه‌نامه
اعلام و اسما
موضوعات
اعراب قرآن
آیات مرتبط
آیات در کتب
فیلتر بر اساس کتاب
نوع ترجمه
ترجمه معنایی قرآن120
ترجمه برگرفته25
ترجمه لفظی قرآن14
ترجمه آزاد قرآن10
ترجمه کهن قرآن6
ترجمه منظوم قرآن3
ترجمه آهنگین قرآن2
کتاب
ترجمه پاینده1
ترجمه کاویان‌پور1
ترجمه مشکینی1
ترجمه مکارم (مطابق صوت)1
ترجمه الهى قمشه‌اى1
ترجمه آیتی1
ترجمه معزی1
ترجمه انصاریان1
ترجمه رضایی1
ترجمه مصباح‌زاده1
ترجمه تشکری1
ترجمه گرمارودی1
ترجمه رهنما1
ترجمه فارسی1
ترجمه صلواتی1
ترجمه مرکز فرهنگ و معارف1
ترجمه امینیان1
ترجمه برگرفته از تفسیر أحسن‌الحديث1
ترجمه برگرفته از ترجمه ‌تفسیر طبرى1
ترجمه برگرفته از ترجمه‌ تفسیر الميزان1
ترجمه دهلوی1
ترجمه طاهری1
ترجمه یاسری1
ترجمه شعرانی1
ترجمه سراج1
ترجمه برگرفته از تفسیر صفی1
ترجمه برگرفته از بيان السعادة1
ترجمه مجد1
ترجمه برگرفته از تفسیر آسان1
ترجمه برگرفته از تفسیر جامع1
ترجمه برگرفته از تفسیر حجة التفاسير1
ترجمه برگرفته از تفسیر خسروى1
ترجمه برگرفته از تفسیر عاملى1
ترجمه برگرفته از روان جاويد1
ترجمه حجتی1
ترجمه برزی1
ترجمه برگرفته از تفسیر نسفى1
ترجمه انصاری1
ترجمه ارفع1
ترجمه فیض‌الاسلام1
ترجمه حلبی1
ترجمه پورجوادی1
ترجمه صادق نوبری1
ترجمه مجتبوی1
ترجمه صفارزاده1
ترجمه خواجوی1
ترجمه اشرفی1
ترجمه بهرام پور1
ترجمه قرآن (دهم هجری)1
ترجمه برگرفته از تفسیر جوامع الجامع1
ترجمه برگرفته از ترجمان فرقان1
ترجمه برگرفته از تفسير نور (خرم دل)1
ترجمه کرمی1
ترجمه برگرفته از تفسیر كاشف1
ترجمه برگرفته از کلمة الله العلیا1
ترجمه یزدی1
ترجمه برگرفته از تفسیر نور (قرائتی)1
ترجمه صفوی1
ترجمه حدادعادل1
اردو- جالندهرى1
چينى - محمد مكين1
بلغارى - تيوفانوف1
ژاپنى - ترجمه گروهی1
روسى - كراچكوفسكى1
روسى - عثمانف1
روسى - والريا1
آذربايجانى - مهدى‌اف و جعفرلى1
لهستانى - بيلاوسكى1
بوسنيايى - كوركوت1
هوسا - محمود غومي1
بنگالى - ظهورالحق1
تاميلى - مدنى و مبارك1
هندى - فاروق‌خان و ندوى1
كره‌اى - يونغ كيل1
اردو - جوادى1
روسى - كوليف1
اردو - نجفى1
انگليسى - شاكر1
انگليسى - ايروينگ1
انگليسى - صفارزاده1
انگليسى - قرايى1
انگليسى - پيكتال1
انگليسى - محمد و سميرا1
انگليسى - مسلمانان مترقى1
انگليسى - يوسف على1
انگليسى - آربرى1
آلبانيايى - شريف احمدى1
آلمانى - احمديه1
آلمانى - الازهر1
آلمانى - زيدان1
آلمانى - محمد رسول1
آلمانى - پارت1
آلمانى - كورى1
اسپانيايى - خوليو كورتس1
اندونزيايى - ترجمه گروهی1
ايتاليايى - پيكاردو1
پرتغالى - سمير الحائك1
تركى - قدرى چليك1
تركى - گلپنارلى1
سواحلى - على بروانى1
فرانسه - فخرى1
فرانسه - حميدالله1
فرانسه - ماسون1
كردى - وارلى1
مالايى - باسميح1
انگليسى - سرور1
اسپرانتو - فاضل تیموری1
پشتو - عبدالولي خان1
ترکی - کاویان‌پور1
انگلیسی - میر احمد علی1
تاجیکی - میرزا ملا احمد1
اردو - میر احمد علی1
ازبکی - علاء الدین منصور1
فرانسه - گلتون1
فرانسه - حمزه بوبکر1
کردی - باموکی1
ترجمه ابراهیمی1
سوئدی - برنستروم1
ترجمه ملکی1
اردو - جونا کرهی1
ترجمه میبدی1
ترجمه استادولی1
ترجمه آیت اللهی1
ترجمه رسولی محلاتی1
ترجمه قرآن قدس1
ترجمه شاهین1
ترجمه نور الدین کاشانی1
ترکی - سعات ییلدیریم1
ترجمه شیخ الهند1
ترجمه برگرفته از تفسیر روض الجنان1
ترجمه برگرفته از ترجمه تفسیر مجمع البیان1
ترجمه برگرفته از تفسیر مخزن العرفان1
ترجمه برگرفته از تفسیر نسیم رحمت1
ترجمه برگرفته از تفسیر همگام با وحی1
ترجمه فاضلی1
ترجمه یزدان پناه1
ترجمه امامی1
ترجمه ایران پناه1
ترجمه برگرفته از تفسیر ابو بکر عتیق نیشابوری1
ترجمه شیروانی1
ترجمه برگرفته از تفسیر کوثر1
ترجمه مکارم (ویرایش جدید)1
آذربایجانی - بنیادوف1
انگلیسي - فروتن1
آلمانی - بوبنهایم1
ترجمه ریاعی1
مذهب
شيعه91
سني47
مسيحى8
زبان
فارسی83
انگليسى12
آلمانی7
اردو5
فرانسوی5
روسى4
تركى استانبولى 3
آذربايجانى2
چينى1
بلغارى1
ژاپنى1
لهستانى1
بوسنيايى1
هوسا1
بنگالى1
تاميلى1
هندى1
كره‌اى1
آلبانیایی1
اسپانیایی1
اسپرانتو1
اندونزیایی1
ایتالیایی1
پرتغالی1
سواحلی1
مالزیایی1
کردی1
پشتو1
ترکی آذری1
تاجیکی1
ازبکی1
کردی(لاتین)1
سوئدی1
146 مورد یافت شد

مرتب سازی:

پیش فرضقرن
ترجمه ابراهیمی
[داود] گفت:البتّهّ [برادرت] در مورد الحاق ميش تو به ميش هاى خود بر تو ستم نموده و همانا بسيارى از شريكان بدون شك برخى شان بر برخى ديگر ستم مى‌كنند، مگر كسانى كه ايمان آورده و عمل هاى شايسته نموده باشند، در حالى كه چنين كسانى بسيار اَندك اند.و [اينجا بود كه] داود دانست ما [با طرح اين دعواى صورى] فقط او را آزمايش كرده ايم، از اين رو از پروردگارش آمرزش خواست و ركوع كنان به رو در اُفُتاد و [بر قضاوت نادرستش] توبه نمود
ترجمه ارفع
داود گفت: او به طور قطع با درخواست ميش تو براى خودش به تو ستم كرده و همواره بيشتر شريكان به يكديگر ستم مى‌كنند، جز آنهايى كه ايمان آورده و كارهاى پسنديده مى‌كنند كه البته اينها هم كم هستند. و داود دانست كه ما او را امتحان كرده‌ايم. از خداوند طلب بخشش كرد و به ركوع افتاد و انابه كرد
ترجمه استادولی
استادولی، حسین, جلد 1, صفحه 454
[داود بى‌درنگ] گفت: بى‌شك با درخواست افزودن ميش تو به ميش‌هاى خود بر تو ستم نموده، و البته بسيارى از شريكان به يكديگر ستم مى‌كنند مگر آنان‌كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كنند، و آنان اندكند! و داود [پس از اين داورى شتابزده] دانست كه ما او را آزموديم، پس از پروردگار خود آمرزش طلبيد و به خاك افتاد و انابه كرد
ترجمه اشرفی
اشرفی تبریزی، محمود, جلد 1, صفحه 765
گفت به حقيقت ستم كرده به تو به خواستن ميش تو بسوى ميشهاى خود و به‌درستى كه بسيارى از به‌هم‌آميختگان هرآينه ظلم مى‌كند بعضيشان بر ديگرى مگر آنان كه بگروند و بكنند كارهاى شايسته و اندكند ايشان و گمان برد داود كه ما آزموديم او را پس آمرزش خواست از پروردگارش و به روى درافتاد ركوع كنان و بازگشت
ترجمه الهى قمشه‌اى
داود گفت: البته بر تو ظلم كرده كه خواسته است يك ميش تو را به ميش‌هاى (نود و نه گانۀ) خود اضافه كند، و بسيار معاشران و شريكان در حق يكديگر ظلم و تعدى مى‌كنند مگر آنان كه اهل ايمان و عمل صالح هستند كه آنها هم بسيار كم‌اند. و (پس از اين قضاوت بى‌تأمّل و سريع) داود دانست كه ما او را سخت امتحان كرده‌ايم، در آن حال از خدا عفو و آمرزش طلبيد و به سجده افتاد و با تواضع و فروتنى (به درگاه خدا) بازگشت
ترجمه امامی
گفت:بر تو ستم كرده است كه ميش تو را افزون بر ميش‌هاى خويش خواسته است. بسيارى از آميختگان بر يكديگر ستم كنند.مگر آنان كه گرويده‌اند و كارهاى نيك كرده‌اند و آنان چه اندك‌اند.داود بدانست كه ما وى را آزموده‌ايم. پس،از پروردگار خويش آمرزش خواست و به خاك افتاد و به سوى ما بازگشت
ترجمه امینیان
گفت [داود]: به تحقيق [اين يار]
ظلم در حقّ تو برده است به كار
كز تو ميش تو طلب بنمايد
تاش بر گلّه‌ى خود افزايد
و فراوان باشند از شركاى
كه نمايند به هم جور و جفاى
بجز افراد يقين آورده
و نكوكارى [و احسان] كرده
و چنين مردم نيكوكردار
اندكند [از نظر جمع و شمار]
و بدانست [همان‌گه] داود
كازموديمش [در آنچه كه بود]
[از چنين حكم عجولانۀ خويش
سخت نادم شد و گرديد پريش]
پس ز ربّش طلب عفو نمود
توبه بنمود و بياورد سجود
ترجمه انصاریان
گفت: يقيناً او با درخواست افزودن ميش تو به ميش‌هاى خود بر تو ستم روا داشته است، و قطعاً بسيارى از معاشران و شريكان به يكديگر ستم مى‌كنند، به جز كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته انجام داده‌اند و اينان اندك‌اند. و داود دانست كه ما او را [در اين حادثه] آزموده‌ايم، در نتيجه از پروردگارش درخواست آمرزش كرد و بى‌درنگ به حالت خضوع به رو در افتاد و به خدا بازگشت
ترجمه انصاری
انصاری، مسعود, جلد 1, صفحه 454
[داود]گفت:با درخواست گوسفندت تا[آن را به]گوسفندانش[اضافه كند]به تو ستم كرده است و حقّا كه بسيارى از شريكان به همديگر ستم مى‌كنند مگر آنان كه ايمان آورده‌اند و كارهاى شايسته انجام داده‌اند و اينان اندك‌شمارند.داود دانست كه ما او را آزموديم.در نتيجه از پروردگارش آمرزش خواست و فروتنانه[به سجده]افتاد و رو[به‌سوى خدا]آورد
ترجمه ایران پناه
داود گفت:او كه ميش تو را از تو مى‌خواهد تا به ميشهاى خويش بيفزايد،بر تو ستم مى‌كند،و بسيارى از شريكان جز كسانى كه ايمان آورده‌اند،و كارهاى نيك انجام داده‌اند،و اينان نيز اندك هستند،بر يكديگر ستم مى‌كنند،و داود دانست كه او را آزموده‌ايم،پس از پروردگارش آمرزش خواست و به ركوع افتاد،و توبه كرد
ترجمه آیت اللهی
داود گفت: او در اين سخنش كه گوسفند تو را به گوسفندان خود ملحق سازد به تو ستم كرده و بسيارى از شريكها هستند كه به ديگرى ستم مى‌كنند مگر كسانى كه ايمان دارند و كار خوب مى‌كنند كه اين دسته بسيار كم‌اند. داود فهميد كه ما با اين صحنه او را بيازموديم پس طلب آمرزش كرد و به ركوع درآمد و توبه كرد
ترجمه آیتی
آیتی، عبدالمحمد, جلد 1, صفحه 455
داود گفت: او كه ميش تو را از تو مى‌خواهد تا به ميشهاى خويش بيفزايد بر تو ستم مى‌كند. و بسيارى از شريكان جز كسانى كه ايمان آورده‌اند و كارهاى شايسته كرده‌اند - و اينان نيز اندك هستند - بر يكديگر ستم مى‌كنند. و داود دانست كه او را آزموده‌ايم. پس از پروردگارش آمرزش خواست و به ركوع درافتاد و توبه كرد
ترجمه برزی
برزی، اصغر, جلد 1, صفحه 454
[داود] گفت: البتّه با خواستن ميش تو براى افزودن به ميش‌هاى خويش بر تو ستم روا داشته است و نيز بسيارى از شريكان در حق يكديگر ستم روا مى‌دارند، مگر كسانى كه ايمان آورده‌اند و اعمال شايسته انجام داده‌اند، و آنان بسيار اندكند، و داود دانست كه ما او را [با اين امر] آزموده‌ايم، آن‌گاه از پروردگارش آمرزش خواست و به سجده افتاد و توبه كرد
ترجمه برگرفته از بيان السعادة
سلطان علی‌شاه، سلطان محمد بن حیدر, جلد 12, صفحه 273
(داود) گفت به راستى با خواستن ميش تو و افزودنش به ميش‌هاى خود، در حقّ تو ستم كرده است، بسيارى از شريكان هستند كه در حقّ همديگر ستم مى‌كنند، مگر كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته پيش گرفته باشند، ايشان (به واقع) اندك شمارند؛ و داود دانست كه ما او را آزموده‌ايم، آنگاه به درگاه پروردگارش استغفار كرد، به سجده درافتاد و توبه كرد
ترجمه برگرفته از ترجمان فرقان
(داود) گفت: «همانا او در مطالبه‌ى ميش تو - (اضافه) بر ميش‌هاى خودش - بر تو همواره ستم كرده. و بى‌گمان بسيارى از شريكان به همديگر بى‌چون ستم روا مى‌دارند؛ جز كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كرده‌اند و اينان اندكند.» و داود گمان (درستى) برد كه ما او را بى‌گمان سخت آزمايش كرده‌ايم. پس از پروردگارش پوشش خواست، و در حال ركوعش (به سجده) فروافتاد و (سوى پروردگار) پياپى بازگشت
ترجمه برگرفته از ترجمه‌ تفسیر الميزان
داوود گفت: او در اين سخنش كه گوسفند تو را به گوسفندان خود ملحق سازد به تو ظلم كرده و بسيارى از شريكها هستند كه بعضى به بعضى ديگر ستم مى‌كنند مگر كسانى كه ايمان دارند و عمل صالح مى‌كنند كه اين دسته بسيار كمند. داوود فهميد كه ما با اين صحنه او را بيازموديم پس طلب آمرزش كرد و به ركوع درآمد و توبه كرد
ترجمه برگرفته از ترجمه ‌تفسیر طبرى
و گفت داود: بدرستى كه ستم كرد بر تو بخواستن ميش تو سوى ميشان او و كه بسيارى از انبازان افزونى جويند برخى از ايشان بر برخى. مگر آن كسها كه بگرويدند و كردند نيكيها و اندكى‌اند از ايشان. و گمان برد داود كه ما آزموده كرديم او را، و آمرزش خواست از خداى و بيوفتاد اندر ركوع و توبه كرد
ترجمه برگرفته از ترجمه تفسیر مجمع البیان
گفت به حقيقت تو را ستم كرده است به خواستن ميش تو بسوى ميشهاى خود، و همانا بسيارى از آميختگان هر آينه ستم ميكنند بعضى از ايشان بعض ديگر را، مگر آنان كه ايمان آوردند و عمل صالح كردند و اندكى‌اند ايشان و گمان كرد داود كه آزمايش كرديم او را پس درخواست آمرزش كرد از پروردگارش و بروى افتاد ركوع كننده و باز گرديد
ترجمه برگرفته از تفسیر ابو بکر عتیق نیشابوری
گفت[داود]بدرستى كه ستم كرد بدر خواستن يك ميش تو واميشان خويش؛و بدرستى كه بسيارى از شريكان افزونى جويند برخى ازيشان بر برخى مگر آن كسهائى كه ببرويدند و كردند كارهاى نيك و اندكى‌اند ايشان.و بيقين بدانست داود كه ما آزمون كرديم او را آمرزش خواست از خداى خويش و بيفتاد بركوع و بدل بازگشت[با خداى بتوبه،رجع بقلبه الى الله باكيا متضرّعا]
ترجمه برگرفته از تفسیر أحسن‌الحديث
داود گفت: با سؤال ميش تو براى افزودن به ميشهاى خود، بر تو ظلم كرده است بسيارى از شركاء بعضى بر بعضى ظلم مى‌كنند مگر آنان كه اهل ايمان و اعمال صالحند و آنها كم هستند، داود دانست كه او را امتحان كرديم آمرزش خواست، با خضوع به زمين افتاد و توبه كرد
ترجمه برگرفته از تفسیر آسان
نجفی، محمدجواد, جلد 17, صفحه 14
داود فرمود: او با اين درخواستى كه مى‌خواهد يك ميش تو را هم صاحب شود در حق تو ستم كرده است. و بسيارى از دوستان در حق يكديگر ظلم مى‌كنند مگر آنهائى كه ايمان آورده باشند و عمل نيك انجام دهند. ولى عده آنان اندك است. هنگامى كه داود با اين جريان مواجه شد گمان كرد ما او را مورد آزمايش قرار داده‌ايم. لذا از پروردگارش طلب مغفرت نمود و به سجده رفت و توبه كرد
ترجمه برگرفته از تفسیر جامع
داود گفت البته دربارۀ تو ظلم كرده كه مى‌خواسته يك ميش ترا ببرد و بسيارى از شركاء درباره يكديگر ستم مى‌كنند مگر آنكه اهل ايمان بوده و كارهاى پسنديده مى‌نمايند و عدۀ ايشان هم بسيار كم است داود دانست كه ما او را امتحان كرديم پس بركوع افتاده با تضرع و فروتنى از پيشگاه خداوند طلب آمرزش نموده و توبه كرده بدرگاه خدا بازگشت
ترجمه برگرفته از تفسیر خسروى
(داود عليه السّلام پيش از اينكه بمدعى عليه رجوع كند و حرف او را بشنود قضاوت كرد و) گفت (اگر امر چنين است كه تو ادعا مى‌كنى) برادرت به تو ستم كرده است كه از تو خواسته است كه ميش خودت را به ميشهاى او ضميمه كنى و حقا بسيارى از شركاء بعضى بر بعض ديگر تجاوز و بحق يكديگر تعدى مى‌كنند مگر كسانى كه ايمان آورده باشند و كارهاى شايسته كنند و آنها هم كمند. (پس از اين قضاوت و گفتار) داود دانست (يا پنداشت) كه ما او را امتحان و آزمايش كرديم و از خداوند طلب آمرزش كرد و به سجده افتاد و از كردۀ خود انابه و بازگشت نمود
ترجمه برگرفته از روان جاويد
گفت بتحقيق ستم كرد بر تو به خواستن ميش تو و اضافه نمودن به ميشهاى خود و همانا بسيارى از شريك‌ها ستم مى‌كنند بعضيشان بر بعضى مگر آنان كه ايمان آوردند و كردند كارهاى شايسته و اندكند ايشان و گمان برد داود كه ما آزموديم او را پس طلب آمرزش كرد از پروردگارش و برو در افتاد در حال نماز و بازگشت نمود
ترجمه برگرفته از تفسیر صفی
گفت بتحقيق ستم كرده بتو بخواستن ميش او بسوى ميشهاى خود و بدرستى كه بسيارى از با هم آميختگان هر آينه ستم مى‌كنند بعضيشان بر بعضى مگر آنان كه گرويدند و كردند كارهاى شايسته و اندكى‌اند ايشان و گمان برد داود كه ما آزموديم او را پس آمرزش خواست از پروردگارش و برو درافتاد ركوع‌كنان و بازگشت نمود
ترجمه برگرفته از تفسیر عاملى
داود گفت: البتّه بر تو ستم كرده است كه خواسته است ميش تو را برآن خود بيفزايد و بيشتر آنها كه با هم سروكار دارند بر يكدگر تجاوز مى‌كنند مگر آنها كه مؤمن و نيكوكارند [تجاوز نكنند] و آنها اندك هستند، داود [به خود آمد و] دانست كه آزمايشش كرديم از خداى خود آمرزش خواست و از فروتنى بر زمين افتاد و زارى كرد
ترجمه برگرفته از تفسیر كاشف
داود گفت: او كه ميش تو را از تو مى‌خواهد تا به ميش‌هاى خود بيفزايد بر تو ستم مى‌كند و بسيارى از شريكان جز كسانى كه ايمان آورده‌اند و كارهاى شايسته كرده‌اند و اينان نيز اندك هستند بر يكديگر ستم مى‌كنند و داود دانست كه او را آزموده‌ايم. پس از پروردگارش آمرزش خواست و به ركوع درافتاد و توبه كرد
ترجمه برگرفته از تفسیر کوثر
(داود) گفت:او با درخواست ميش تو براى افزودن به ميش‌هاى خود، بر تو ستم كرده و همانا بسيارى از شريكان برخى‌شان بر برخى ديگر ستم مى‌كنند، مگر آنها كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كرده‌اند، و چه اندكند آنها! و داوود فهميد كه ما او را آزموده‌ايم، پس، از پروردگار خويش آمرزش خواست و به رو افتاد و توبه كرد
ترجمه برگرفته از تفسیر نور (قرائتی)
(داود) گفت: حقّا كه او با درخواست افزودن ميش تو به ميش‌هاى خودش به تو ستم كرده است و البتّه بسيارى از شريكان، بعضى بر بعضى ستم مى‌كنند، مگر كسانى كه ايمان آورده و عمل شايسته انجام مى‌دهند و آنان كم هستند و داود متوجّه شد كه ما او را (با اين صحنه و طرح نزاع) آزمايش كرديم، پس، (از قضاوت خود قبل از شنيدن سخن طرف مقابل پشيمان شد و) از پروردگارش آمرزش خواست و به ركوع در افتاد و توبه و انابه كرد
ترجمه برگرفته از تفسير نور (خرم دل)
(داود) گفت: مسلّما او با درخواست يگانه ميش تو براى افزودن آن به ميشهاى خود، به تو ستم روا مى‌دارد. اصلا بسيارى از آميزگاران و كسانى كه با يكديگر سروكار دارند، نسبت به همديگر ستم روا مى‌دارند، مگر آنان كه واقعا مؤمنند و كارهاى شايسته مى‌كنند، ولى چنين كسانى هم بسيار كم و اندك هستند. داود گمان برد كه ما او را آزموده‌ايم (و اندازۀ هراس او از ديگران، و نيز نحوۀ قضاوت وى را به محك آزمايش زده‌ايم). پس از پروردگار خويش آمرزش خواست و به سجده افتاد و توبه كرد